شعر

کل کل شاعران

حافظ :
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا ...
کرد گروسی :
اگر آن کرد گروسی به دست آرد دل مارا
بدو بخشم تن و جان و سر و پارا ..
جوانمردی به ان باشد که ملک خویشتن بخشی
نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را ...
دکتر انوشه :
اگر آن مه رخ تهران به دست ارد دل ما را
بدو بخشم تمام روح و معنا را ..
تن و جان و سر و پارا به خاک گور بخشند
نه بر ان مه لقای ما که شور افکنده دنیا را ...
صائب تبریزی:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را
هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد
نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را

شهریار:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم تمام روح اجزا را
هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد
نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند
نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دلها را

محمد عيادزاده:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
خوشا بر حال خوشبختش، بدست آورد دنیا را
نه جان و روح می بخشم نه املاک بخارا را
مگر بنگاه املاکم؟چه معنی دارد این کارا؟
و خال هندویش دیگر ندارد ارزشی اصلاً
که با جراحی صورت عمل کردند خال ها را
نه حافظ داد املاکی، نه صائب دست و پا ها را
فقط می خواستند این ها، بگیرند وقت ما ها را.....؟؟؟

حسین فصیحی لنگرودی:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
نبخشم بهر خالی یک وجب از خاک ایران را
ببخشید آنچه میخواهید از سر تابه پا اما
نبخشید از سر وادادگی ملک شهیدان را

و دوستی گوید:
چنان بخشیده حافظ جان! سمرقند و بخارا را
که نتوانسته تا اکنون کسی پس گیرد آنها را
از آن پس بر سر پاسخ به این ولخرجی حافظ
میان شاعران بنگر فغان و جیغ دعوا را
وجود او معمایی است پر از افسانه او افسون
بین! خود با چنین بخشش معما در معما را

هر آن کس چیز می بخشد، به زعم خویش می بخشد
یکی شهر و یکی جسم و یکی هم روح و اجزا را
کسی چون من ندارد هیچ در دنیا و در عقبا
نگوید حرف مفتی چون ندارد تاب اجرا را